دست یافتن به شغل مورد علاقه
قرارگرفتن در مدار صحیح پیشرفت، که هدف بزرگی مثل دست یافتن به شغل مورد علاقه را نیز شامل میشود، از ساختن هدف صحیح آغاز میشود. خلق کردن یک تصویر انگیزشی در دسترس از آینده، میتواند جهتدهی بسیار ایدهآلی به فرایند پیشرفت شما دهد. در این تصویرسازی، همهی علاقههای دوران کودکی میتواند نقشآفرین باشد؛ همانطور که علومی که در سالهای اخیر با آنها آشنا شدهاید یا استعدادهای فردیتان، قابلیت نقشآفرینی در ساخت این هدف را دارند.
باید بدانیم انسانها قبل از شناخت کامل خود نمیتوانند شغل مورد علاقهی خود را کشف کنند. انتظار نداشته باشیم وقتی از یک دانشآموز دبیرستانی در این مورد سؤال میپرسید جواب درستی دهد.
گهگاه حتی دانشجویان فارغالتحصیل نیز نمیدانند باید به سمت چه شغلی بروند و در بیشتر مواقع همین عدم شناخت موجب میشود شغلی کاملاً متفاوت با مدرک تحصیلی خود انتخاب کنند. پس اگر شما نیز به دنبال یافتن شغل خود هستید ابتدا خود و استعدادها و تواناییهای خود را بشناسید و یک برنامهریزی درست برای گام برداشتن در این مسیر ترسیم کنید و برای عملی شدن نقشهی خود هر آنچه لازم است انجام دهید.
عبور از مرحلهی تعیین اهداف، به معنی پاگذاشتن به عرصهی هیجانانگیز عملیکردن برنامههاست. اهداف اولیهی شما بهروشنی میتواند تصمیمگیریهای شما را در آینده مشخص کند. انتخاب رشتهی تحصیلی یا مدرسهی مناسب که بستری برای دستیافتن به این هدف است، یکی از مزیتهای تصویرسازی صحیح از آینده است. استعدادهای درونی بزرگترین سرمایه برای دستیابی به اهداف در آینده است. چالش ترسیم آیندهی مطلوب، بار دیگر انگیزهی پرورشدادن استعدادهای درونی و پوششدادن نقاط ضعف را در شما ایجاد خواهد کرد.
استرانگ، روان شناسی است که تمام شغل ها را بر اساس علایق به هفت گروه عمده تقسیم کرده است: ۱ . شغل های علوم زیستی، ۲ . شغل های علوم فیزیکی، ۳ . شغل های تکنیکی (فنی)، ۴ . شغل های خدمات رفاهی، ۵ . شغل های تجاری کوچک، ۶ . شغل های تجاری بزرگ، ۷ . شغل های ادبی.
همچنین روان شناس دیگری به نام کودر، در ترجیح سنج شغلی، علایق را به ده گروه طبقه بندی کرده است که عبارت اند از:
بعضی افراد کارهایی را ترجیح می دهند که در محیط بسته و محدود نباشد، مانند: کشاورزان، رانندگان جاده و جنگلبانان.
افرادی که تمایل دارند با وسایل و ابزاری مکانیکی کار کنند، مانند: تعمیرکاران اتومبیل و کارگران صنایع.
افرادی که علاقه مندند با آمار و ارقام کار کنند، مانند: بازرسان مالی، حسابداران و کارمندان بانک.
کسانی که علاقه مندند به کشف مسائل علمی نظری (تئوریک) یا تجربی بپردازند، مانند: کارآگاهان پلیس، استادان فلسفه، تحلیلگران سیاسی و زیست شناسان.
کسانی که می خواهند با مردم در تماس باشند، مانند: خبرنگاران، فروشندگان، مسئولان روابط عمومی ها و پلیس های راهنمایی.
کسانی که به تولید آثار هنری و خلاقیتْ توجّه دارند، مانند: نقّاشان، معماران، آرایشگران، نجّارها، بازیگران و کارگردان ها.
کسانی که به نوشتن، خواندن و تألیف می پردازند، مانند: فیلم نامه نویسان، تاریخ نویسان، شاعران و نویسندگان.
کسانی که به کار دائمی با اصوات و یا نواختن آلات موسیقی علاقه مندند، مانند: نوازندگان، صدابرداران و تنظیم کنندگان قطعات.
گروهی که علاقه مندند به مردم نیازمند کمک کنند، مانند: پرستاران، مشاوران روان شناسی بالینی و مددکاران.
کسانی که به کارهای دقیق و با نظم و ترتیب، علاقه مندند، مانند: کارمندان دفتری ادارات.